“Life starts all over again when it gets crisp in the fall.”
F. Scott Fitzgerald, The Great Gatsby
Muszę się przyznać, że jeżeli chodzi o porę letnią to mam bardzo mieszane uczucia. Lubię wiele atrybutów, jakie nam sezon letni oferuje. Jest ciepło, świeci słonce, dzień jest o wiele dłuższy i rano budzisz się ze śpiewem ptaków. Na cudowne ciepłe wieczory, leniwe popołudniowe spacery i weekendy spędzone ze znajomymi przy grillu lub nad wodą też by było grzech narzekać. Nie ma chyba osoby, która mogłaby bez wątpienia stwierdzić, że nie lubi lata. Każdy w tym sezonie może znaleźć cos dla siebie.
Ale przy tych wszystkich plusach nie mogę powiedzieć, że lato jest moją ulubioną porą roku. Brakuje mi ambicyjności jesieni, stoicyzmu zimy i tempa wiosny. Mam takie wrażenie, że latem przebywam w bańce mydlanej, a rzeczywistość oscyluje na granicy jawy i snu.
Z nadejściem jesieni i trochę zimniejszych dni, zaczynam zauważać jak wraca do mnie chęć do działania i kreowania. Chyba żadne powiedzenie do mnie tak nie przemawia jak słynny cytat z Wielkiego Gatsby’ego “Życie zaczyna się dopiero jesienią, kiedy robi się chłodniej”. Myśli pomału zaczynają układać się w plan, a plan skutkować dzianiem.
Odpowiednio z przypływem nowej energii, czuję potrzebę dopasować do niej także swój osobisty styl. Spodnie sportowe, lub luźne sukienki używane są teraz tylko do pracy nad foto sesjami lub podczas wyjść weekendowych. Organizacja i promocja wydarzeń wymaga bardziej przemyślanego dress codu. Dążę to do tego, aby mój wizerunek współgrał z wyznaczonymi przeze mnie osobistymi celami. Po prostu muszę wyglądać biznesowo.A w danym wypadku prostota i minimalizm zwyciężają. Najkorzystniejszym strojem jest ten najprostszy, a dodatkami – te w najmniejszej ilości.
Sukienka: EXPRESS; Szpilki: Banana Republic
zdjęcia* Teodor Zozulia Photography
